আই তোমাৰ অনুকাশ আৱেগত
শেৱালি বৰুৱা শইকীয়া
আই তোমাৰ বুকুৰ পৰা
মোলৈ সিঁচি ল'লোঁ ৰ'দৰ
এসাজ সেউজীয়া বসন;
ল'ৰালিৰ পদূলিত বকুলসৰা
সুবাসবোৰক মেৰিয়াই অনুভৱৰ কোমল জোনাকত
তোমাক কাষত বিচাৰিছিলোঁ,
শতাব্দীৰ এলাগী আন্ধাৰবোৰত বাট হেৰুৱাই তোমাৰ হাতত ধৰি আগুৱাইছিলো,
স্ৰোতশ্বিনী তুমি চিৰদিন! তোমাৰ মমতাময়ী
অভেদ্য কৱচ আজিও মোৰ হৃদয়ত লিপিট খাই আছে,
জন্ম- জন্মান্তৰলৈ তোমাৰ
হেঁপাহবোৰ কেৱল অৰ্পিসৰ আঁচলত গাঁঠি থ'লোঁ ।
যন্ত্ৰণাৰ সৈকতৰ পাৰত থিয় হৈ অনৰণ্য তুমি মোৰ আই!
Posts
0 comments:
Post a Comment