অভিশপ্ত মা কমলা
নিবেদিতা ভৰালী
পশ্চিম আকাশৰ ৰক্তিম
আভাৰ পৰিধিবিহীন
লুইতৰ বুকুত আঁচল
মেলাৰ ক্ষণতে
মা কমলাই কঢ়িয়াইছিল
যাত্ৰীৰ অলেখ সপোন।
নিৰবে নিঃশব্দে
শুভ বাৰ্তা বিলাইছিল
শান্ত গাভৰুজনীয়ে।
লহৰৰ সুৰৰ ঝংকাৰ
তাইৰ কানত বাজি উঠাত
মন আনন্দত মতলীয়া হৈ
ব্যক্ত কৰে তাই প্ৰাণৰ কথা
হঠাতে কেনিনো হেৰাল
সুৰৰ ছন্দ।
দিশহাৰা তাই আজি।
অযুত স্বপ্ন বিলীন হ'ল
টিপকাইৰ প্ৰচণ্ড খুন্দাত।
মহাবাহুৰ বুকুত
মৃত্যুৰ কিৰীলিত
পক্ষীৰ কাকলি স্তব্দ
গছ-বিৰিখ-লতিকা নিঠৰ হ'ল
দি যায় মাথোঁ
বেথা বেথা বেথা।
বুকুত ৰৈ যায় এক
মৃত্যুৰ গান।
গানত সংৰক্ষিত ক্ষোভে
বৰষুণক ৰাখিব নোৱাৰে
দুচকুয়ে।
Posts
0 comments:
Post a Comment