কবিতা : জ্যোতিবিন্দু

 

জ্যোতিবিন্দু

নিবেদিতা ভৰালী  

এখন বিশাল আকাশ

আকাশে বুকুত লৈ আছে

     সুউজ্জ্বল সুৰুজ,

তুমি জ্যোতিস্মান সূৰ্য 

তুমি তীব্ৰ শক্তিশালী

তোমাৰ কিৰণত

পৃথিৱী জিলিকি উঠে।

তুমি আনৰ শক্তি দাতা

তুমি মহত্বপ্ৰেমৰ পিতা

তুমি অন্তৰ আত্মাৰ

এক অনুভূতি।

থমকি নৰয় তোমাৰ

দুৰন্ত তেজাল ঘোঁৰা

থমকি নৰয় তোমাৰ

উমাল উশাহ  

থমকি নৰয় তোমাৰ

হৃদয়ৰ স্পন্দন

চিৰকাল মনৰ ভাৱ বিনিময়েৰে শান্তিৰ

পৰিৱেশ গঢ়াই

ৰাখিছা তোমাৰ ছত্ৰছায়াত।